MR PREGLED TORAKALNE I LUMBOSAKRALNE KIČME
Pregled je načinjen u sagitalnoj ravni SE, STIR i FSE sekvencijama definisanim T1w i T2w relaksacionim vremenima, postkontrastno T1w sa saturacijom signala masnog tkivau sagitalnoj ravni i u koronarnoj u nivou sakruma.
Prikazani pršljenovi su očuvanog visinskog promera, nehomogene strukture i sa multiplim, delomslivenim, strukturnim promenama nehomogeno pojačanog signala postkontrastno, potipu sek. depozita, bez znakova destrukcije korteksa i ekstraosealne propagacije. Promene istih MR karakteristika i u sakrumu sa suspektnom kompromitacijom desnog SI zgloba.
Deformantne spondilotične promene torakolumbalnih pršljenova. Anteriorna subluksacija L2 pršljena lakšeg stepena. Diskartroza L2-3 i L4-5. Lumbalna polidiskopatija. Protruzija intervertebralnog diska L2-3 dorzomedijalno srednje teškog stepena. Spondiloartroza, naglašena u nivou L2-3 i L4-5 sa znacima relativne stenoze spinalnog kanala.
Postkontrstno ne vide se fokalne lezije mijelona ni zone patološki povišenog meningealnog vijabiliteta.
Prim dr Slobodan Lavrnić, radiolog
Pod torakalnim sindromom se podrazumevaju bolovi, zatezanje, probadanje, osećaj napetosti, bolnost na dodir ili trnjenje u grudnom delu kičme sa mogućim širenjem bolova u grudni koš.
Prema podacima, dugo sedenje, stajanje i nedostatak fizičke aktivnosti najviše doprinose nastanku torakalnog sindroma.
Uzrok bolova u grudnoj kičmi mogu biti okolni mišići, hrskavične ploče (diskovi) između kičmenih pršljenova, mali zglobovi kičmenih pršljenova, promene u području kičmenog kanala ili anomalije kičmenog stuba.
Grudni deo kičme je sastavljen od 12 pršljenova, na koje se uzglobljuju rebra. Deset od njih, preko hrskavice se vezuju za grudnu kost, što sve zajedno čini grudni koš. Za razliku od vratnog i slabinskog dela kičme, gde su pokreti mogući u svim smerovima, grudni deo kičme je slabo pokretljiv (mogući su uglavnom rotacioni pokreti, uz minimalno savijanje i ispružanje), a osnovna mu je uloga održavanje uspravnog stava i potpora trupu, glavi i gornjim ekstremitetima tokom dnevnih aktivnosti.
Mnogi mišići koji su odgovorni za pokrete u vratu i krstima vezuju se za grudnu kičmu. Lopatice, koje su ključ pokretljivosti ramena i ruku, klize porebrima dok podižemo ruku visoko iznad glave. Isto tako, održavanje sedećeg ili stojećeg položaja uslovljeno je i stanjima mišića srednjeg dela leđa. Osim toga, rebra i mišići između njih, pomažu procesu disanja.
Degenerativne promene kičme zahvataju 2 zglobna sistema: diskove između pršljenova i male zglobove.
Promene na diskovima nastupaju starenjem, zbog gubitka sadržaja vode, starenjem krvnih sudova i slabljenjem vezivnog tkiva. Takva degeneracija kod mnogih osoba dovodi do izbočenja (hernije) diska i oštećenja hrskavične ploče. Posledično se na male zglobove prenose puno veće kompresione sile, što uzrokuje nastanak degenerativnih promena i na tim zglobovima.
Magnetna rezonanca dojki
Najsavremenija dijagnostička metoda u ranom otkrivanju bolesti (tumora) dojki - MR dojki, vodjena stručnim timom Onkološkog instituta. Cena snimanja je sa uračunatim kontrastnim sredstvom.
20.000 RSD
18.500 RSD
Hernija torakalnog diska
Hernije torakalnog diska koje nisu praćene simptomima su česte u opštoj populaciji. Nasuprot tome, one praćene bolovima u grudnoj kičmi, čine manje od 1% svih simptomatskih hernija diska. Najčešće nastaje u donjem delu grudne kičme i to u osoba starijih od 60 godina. Dijagnoza se postavlja isključivo na magnetnoj rezonanci.
Torakalna spinalna stenoza
Spinalna stenoza je jedna od najučestalijih degenerativnih bolesti kičme, a označava suženje kičmenog kanala i kompresiju kičmene moždine ili korena nerava koji se odvajaju od nje. Češće nastaje u donjem delu grudne kičme, koji je nešto pokretljiviji.
Najčešći i karakteristični simptomi stenoze spinalnog kanala u području grudne kičme su bolovi i grčevi u nogama, koji se pojačavaju pri hodu, a smiruju pri sedenju ili naginjanju trupa prema napred.
U utvrđivanju uzroka torakalnog bolnog sindroma, uz dobru anamnezu i klinički pregled, korisni su i rendgensko snimanje (RTG), magnetna rezonanca (MR) ili alternativno CT - mijelografija torakalne kičme, kao i elektromiografija (EMG) mišića uz kičmu, te mišića ruku i nogu.
Lečenje
Tokom akutne faze bolesti glavni cilj lečenja je smanjenje intenziteta bola. Tako je korisno edukovati bolesnike kako izbeći položaje i pokrete koji povećavaju pritisak u međupršljenskom disku (npr.s edenje, savijanje u trupu i nošenje tereta). Preporučuje se kratkotrajni dvodnevni odmor u krevetu. Isto tako, važno je prilagođavanje svakodnevnih aktivnosti, kao i uzimanje lekova protiv bolova.
U hroničnoj fazi bolesti dominantno mesto u lečenju pripada fizikalnoj terapiji. Nakon što se postigne kontrola bola, sledi program stabilizacionih vežbi za kičmu, kojima je glavni cilj da nauče bolesnika kako pronaći i održati neutralan položaj kičme tokom svakodnevnih aktivnosti. Naglasak je na jačanju mišića stomaka i zadnjice.
Prevencija
Nakon smirivanja simptoma potrebno je održavati funkciju cele kičme najboljom mogućom, a u tome je neprocenjiva uloga medicinske gimnastike.
Vežbe snaženja stabilizirajućih mišića kičme, uz održavanje odgovarajuće fleksibilnosti, temelj su prevencije torakalnog bolnog sindroma. Takođe su korisne vežbe aerobnog tipa (npr. šetnje, vožnjabiciklom), koje povećavaju protok krvi i snabdevanje tkiva kiseonikom. Cilj je barem trideset minuta svakodnevne fizičke aktivnosti umerenog intenziteta. Osim redovnog vežbanja, važno je održavati prikladnu telesnu težinu.
